در مسیر راه رسیدن به ژاپن، گذار او به سنگاپور میافتد. برخورد با فرهنگ و سنت مردم در آنجا چنان او را تحتتاثیر قرار میدهد که میگوید: مردم در اینجا دیگر گونهاند.
در تاریخ ایران نیز سفرنامهنویسی، عمری دراز دارد. «سفرنامه ناصر خسرو» یکی از قدیمیترین سفرنامههای ایرانی است که در آن ناصرخسرو، شاعر، دانشمند و جهانگرد ایرانی، جریان سفر خود از خراسان به مکه و بازگشت به شهر زادگاهش که هفت سال به طول انجامید را تمام و کمال شرح میدهد. در دوران صفویه که مسافران بسیاری از اروپا به قصد تجارت یا با اهداف سیاسی به ایران سرازیر میشدند، کتابهای سفرنامهی بسیاری دربارهی ایران و ایرانیان به رشتهی تحریر درآمدند.
سفرنامهی «خانم! فردا کوچ است» یکی از دو سفرنامهی سکینهسلطان ملقب به وقارالدوله است. این سفرنامه در دورهی ناصری با نثری ساده و روان و بسیار نزدیک به سبک و سیاق نگارش امروزی نوشته شده و هیچگونه پیچیدگی در ساخت و بافت عبارتهای سفرنامه دیده نمیشود.
سفرنامهی «گلگشت در وطن» که به قلم ایرج افشار نوشته شده را نشر اختران منتشر کرده است.
در ایران بسیاری از اهل قلم پس از سفر حج به نگارش سفرنامه مکه پرداختهاند. «فتوح الحرمین» از محیالدین لاری (۹۳۲ق.)؛ سفرنامه مکه از مشتری خراسانی (۱۲۶۴-۱۳۰۵)، «مهتاج السعادت» از حکیم غلام محمد دهلوی؛ سفرنامه حج میرزا علی خان امین الدوله (۱۲۶۰-۱۳۲۲ق.)؛ و در دوران معاصر خسی در میقات از جلال آل احمد از جمله این آثار است. از اوایل دوران مشروطه برخی نویسندگان از سفرنامه برای بیان انتقادات خود از اوضاع سیاسی و اجتماعی بهره گرفتند که از آن میان میتوان به «مسالک المحسنین» از عبدالرحیم طالبوف (۱۲۵۰-۱۳۲۸) و «سیاحتنامه ابراهیم بیگ» از زینالعابدین مراغهای اشاره کرد.
سفر اول شاردن به ایران در سال ۱۶۶۵ میلادی صورت گرفت؛ این سفر در ابتدا، با همراهی یک بازرگان و بهقصد تهیه جواهرات از هندوستان انجام شد. در راه بازگشت، شاردن به اصفهان رسید و مدتی را در این شهر، مهمان شاه عباس دوم بود. پادشاه صفوی نیز با آغوش گرم از مهمان فرانسوی پذیرایی کرد و لقب «تاجرشاه» به او داد؛ وی همچنین بهعنوان بازرگان سلطنتی، مامور تهیه جواهراتی برای شاه شد.
پس از سقوط صفویه مسافرت اروپاییان به ایران رونق خود را از دست داد و تا روی کار آمدن قاجاریه به جز مواردی پراکنده از ورود ایشان به ایران اطلاعات زیادی در اختیار نداریم، به جز ویلیام فرانکلین که از ۱۲۰۰ تا ۱۲۰۲ق.
اگر میخواهی در این جهان بردگی آزاد بمانی، تابع ضرورت باش.
مقدسی به لباس هر گروهی داخل میشد تا حقیقت حال ایشان را دریابد، چندان که در شهرها و ممالک مختلف بیش از سی نام و لقب به خود گرفت. ابوریحان بیرونی حکیم و دانشمند نامی ایران، در جریان حمله محمود غزنوی به هند، کتابی به نام «تحقیق ماللهند» درباره تمدن هندی نگاشت و به گونهای محققانه اطلاعات بسیار دقیق و ارزشمندی درباره تمدن، فرهنگ، زبان، ادبیات و مردم آن سرزمین بهدست داده است. اثر او از زمان نگارش مورد توجه بسیار قرار گرفت.
به نام خالق زیبایی ها سلام خدمت همه ی عزیزانی که قصد سفر به تایلند دارند انشاالله با خوندن این سفر نامه حسابی بتونید از سفرتون لذت ببرید و خاطرات خوبی را رقم بزنید پس تا اخر این سفرنامه همراه من باشید که سفرنامهها پشیمون نمیشد سفرنامهها و
سرزمین ایران همیشه در گذشته و حال، محل ظهور افکار و مذاهب گوناگون فلسفی و باطنی بوده است. از زمان مانی و مزدک در دوران کهن ساسانیان گرفته تا عصر حاضر که فرقههای بابی و شیخی ظهور کردهاند.
در صورتی که سفر به مکانهای مرموز و مخوف برایتان جذاب است، کتابهایی مثل «تعطیلات من در کره شمالی: خندهدارترین و بدترین جای دنیا» اثر وندی سیمونز و «ده روز با داعش از درون دولت اسلامی» به قلم یورگن تودنهوفر، حتماً توجه شما را جلب خواهند کرد؛ چراکه این کتابها شما را به بازدید از مکانها و مرور وقایعی منحصربهفرد دعوت میکنند و میتوانند احساسات مختلفی مانند ترس، هتل و اقامتگاه هیجان، حیرت و حتی غم و همدردی را در شما به اوج برسانند.
ناصر خسرو قبادیانی بلخی، شاعر، حکیم، فیلسوف و جهانگرد ایرانی، در سال ۴۳۷ هجری قمری و در پی انقلاب فکری، سفری را از مرو (شهری باستانی در خراسان) به قصد زیارت خانهی خدا آغاز و پس از هفت سال، در بلخ به پایان میرساند.
سفرنامهی «خانم! فردا کوچ است» با ویرایش و تدوین زهرا صالحیزاده را نشر اطراف منتشر کرده است.